Uit de stoffige krochten van Deventer knalt Wildman als een op hol geslagen stoomtrein vol rauwe energie en zinderende riffs. Vier jonge honden, gedrenkt in de gloriedagen van de jaren ‘70, vertalen hun liefde voor grootheden uit die tijd naar een eigentijdse, zweterige sound. Niet omdat ze dat zo bedacht hebben, maar omdat het simpelweg in hun vezels zit.

Wildman is pure garage-bluesrock: ronkende gitaren, beukende drums, een donderende bas en een gierend Hammondorgel dat de ziel uit je speakers blaast. Dit is muziek die je voelt in je borstkas, die je meesleurt als een woeste stroomversnelling en je achterlaat met een onstilbare honger naar meer. De hooks zijn onweerstaanbaar, de refreinen messcherp en de energie genadeloos—precies zoals de naam doet vermoeden.

Of je nu een doorgewinterde bluesrockliefhebber bent of gewoon snakt naar muziek met ballen, Wildman levert. Zet het raam open, draai de volumeknop in het rood en laat deze kerels je meenemen over dat stuiterende zandpad dat ooit in de seventies werd aangelegd. Dit is geen retro, dit is tijdloze rock-‘n-roll met een rauw randje.